මිතුදම

වැහි බිඳු දිය පොද
මද නල කැටි කොට
ගහ වැල තුරු ඵල
දෝතින් පුද කොට
ඉර හඳ මිහි මව
අතරට මැදිකොට
තැනූ ලෝකයේ
සතුටයි නුඹ මට
අත් වැල් බැද මා
කඳුළට සුසුමට
තනි කම පාලූව
ගුවනට මුසු කොට
සසර පුරා එන
බැඳුමන් සිතකට
විඳවන්නට නොව
මිතු දම විඳිනට....